Als kind werd elk moment uit mijn leven vastgelegd. Mijn eerste stapjes, op de fiets door beekjes tijdens de zomer vakanties,  sneeuwpret op de piste — alles stond op beeld. Maar hoe dierbaar al die beelden ook zijn, ik realiseerde me op latere leeftijd dat de mensen die mij het meest dierbaar zijn zelf maar zelden op die foto's verschenen.

Toen mijn opa, mijn grote voorbeeld en vaderfiguur, in 2023 overleed, begon dat gemis te knagen. Hoe kon het dat ik maar zo weinig foto's van ons samen had? Dat besef raakte me diep. Het veranderde alles. Fotografie was al sinds 2015 mijn passie, maar vanaf dat moment kreeg het een diepere betekenis: ik wilde herinneringen vastleggen, échte verbindingen tussen mensen. Niet alleen voor nu, maar juist voor later.

Toen mijn oma eind 2024 ziek werd, was mijn eerste instinct: een fotoshoot boeken. Onze band moest op beeld. Want sommige herinneringen wil je niet alleen in je hoofd bewaren, maar ook in je handen kunnen houden.

Vandaag de dag richt ik me volledig op het vastleggen van families en gezinnen. Niet geposeerd of perfect, maar puur en echt. Omdat ik geloof dat elke familie een verhaal te vertellen heeft. En omdat je nooit weet wat morgen brengt.

Ik kijk ernaar uit om jullie verhaal vast te leggen — voor nu, en voor altijd.

Swipe door mijn herinneringen